آیا صلح دولت افغانستان و طالبان محقق خواهد شد؟

به گزارش راهبرد معاصر؛ «عبدالله عبدالله» رئیس شورای عالی مصالحه افغانستان در دیدار با بزرگان قوم بلوچ اظهار داشت که ضرورت صلح امکان ناپذیر است و مذاکرات صلح با طالبان نباید بیش از این به تاخیر بیفتد. وی افزود که کشورهای منطقه و جهان درباره صلح افغانستان اجماع دارند و دولت نیز برای آغاز مذاکرات بین‌الافغانی آمادگی کامل دارد. عبدالله افزود که صلح خواست مردم افغانستان و اولویت کاری شورای عالی مصالحه و دولت است و حفظ ارزش‌ها و دستاوردهای دو دهه اخیر نیز خواست اصلی افغان‌ها است. برخی کارشناسان می‌گویند که غربی‌ها باوجودی که از لویه جرگه برای آزادی زندانیان جنجالی طالبان حمایت کردند و به خوبی می‌دانند که پیش شرط مذاکرات بین‌الافغانی است اما اکنون خواستار عدم آزادی این زندانیان شده است و این اقدام غربی‌ها به ادامه بحران افغانستان دامن می‌زند.

ابوالفضل ظهره وند سفیر پیشین ایران در افغانستان در گفت و گو با راهبرد معاصر درباره تبادل زندانی های بین افغانستان و طالبان گفت: آزاد سازی زندانیان در چهارچوب توافق دوحه انجام گرفته و فشار طالبان به این منظور بود که مطالبات خود را در همین چهارچوب از طرف آمریکایی دریافت کند تا مساله مذاکرات بین الافغانی انجام بگیرد. به نظر می رسد، امروز این بهانه طالبان از بین رفته و آماده مذاکره هستند. ارزیابی من این است که این کار راهی طولانی دارد چون خواسته های طرفین در فاصله بسیار دوری از هم قرار دارد.

وی ادامه داد: دولت خواستار توقف درگیری ها و آتش بس پایدار است و طالبان از نظام سیاسی جدید و ترکیب دولت آینده بحث می کند. بنابراین، این مسائل دو چیز متفاوت از هم است و باید دید چه نقطه مشترکی برای انجام مذاکرات اصلی وجود دارد. مذاکره به هنر طرفین بستگی دارد ولی من فکر می کنم این راه طولانی است و بدون فشار طرف های بیرونی اصلی یعنی پاکستان و آمریکا بعید است که به جایی برسند.

ظهره وند تصریح کرد: قانون اساسی و مساله ساختار سیاسی خطوط قرمز دولت است ولی طالبان به دنبال عمارت اسلامی است و نگاه آنها به مساله دولت و حکومت و نظام سیاسی با آنچه در کابل می گذرد معنا و فاصله ای جوهری دارد. صلح مساله خوبی است هیچ کسی مخالف صلح و طرفدار جنگ نیست ولی اتفاقی که رخ داده  فریبکاری غربی ها و آمریکا و به مرگ گرفته شدن مردم افغانستان است.

او گفت: قاعدتا باید مفهوم صلح و چگونگی تحقق آن و فرایندهایی که می تواند صلح را به وجود بیاورد و از صلح سیانت کند واکاوی شود. گاهی باید جنگید تا به صلح رسید نه این که با مذاکره به صلح رسید. جنگ مفهوم خوبی نیست ولی روی دیگر سکه صلح است بازدارندگی روی دیگر سکه صلح و امنیت و پایداری است. با وجود آنهمه نیرو و پایگاه آمریکایی جمع کردن طالبان برای آنها کاری ندارد ولی غرب طرحی ریخته تا کشور افغانستان با تمام توانش پای مذاکره صلح با طالبان بیاید. روندی که امروز وجود دارد خطرناک است و بعید به نظر می رسد ختم به صلح شود. شاید در آینده نزدیک مردم افغانستان به وضعیتی دچار شوند که امروز افغانستان برای آنها به یک آرزو تبدیل شود.

وی در پاسخ به این سوال، آیا سناریویی که طالبان پیاده می کند طراحی شده آمریکایی ها است؟ گفت: اینطور نیست به دلیل اینکه ترکیب و ماهیت طالبان با دنیای معاصر ما و نوع حکمرانی جامعه جهانی سازگاری ندارد ولی آمریکایی ها نه به طرف دولت عنایتی دارند و نه طالبان را می پذیرند. طالبان می خواهد بماند و قدرت داشته باشد و آمریکایی ها می خواهند از این نیروها برای ماندن در منطقه استفاده ای ابزاری داشته باشند و با کمترین هزینه ای در منطقه بمانند. اگر منافع آمریکا تامین شود می توانند با هر جریانی اعم از طالب و داعش و القاعده هم کار کنند و مسائل دیگری برای آنها مطرح نیست.

ظهره وند در ادامه این مصاحبه با اشاره به تصمیم آزاد سازی زندانیان طالبان توسط لویی جرگه گفت: این نشان دهنده دیپلماسی خوب اشرف غنی است او تصمیم را بر عهده نهادی مشروعیت بخش گذاشته است و همه مسئولیت را بر عهده نگرفته است. تا در صورت بروز هر اتفاقی تصمیم را نتیجه گیری ملی بدانند و از خود رفع مسئولیت کنند. به عقیده من هنری سیاسی و کاری درست بود. طالبان اشرف غنی را اساسا فاقد مشروعیت می داند و او با این کار خود نشان داد موضع طالبان ضعیف تر است چون لویی جرگه با مجموعه از گروهها و اقوام مختلف در کنار اشرف غنی عمل می کنند. این کاری بود که بر سر میز مذاکرات بین الافغانی به موقعیت اشرف غنی و دولت ارتقا داد.